Serwetka z winogronami.

Ani się chwalić nie będę, ani kajać tym bardziej, jak wielkie zaległości mam w pisaniu bloga. Pomysł tej pracy narodził się dawno. Życie tak się potoczyło, że rzadko mam możliwość odwiedzania mojej mamy, dlatego też zaplanowałam zawieźć jej w prezencie coś, co będzie wytworem moich rąk. Mama kiedyś też była zakręcona na punkcie robótek ręcznych, więc miałam pewność, że jej się spodoba. Z założenia miało to być coś węgierskiego. Ani w moich zapasach, ani w sklepie nie znalazłam tkaniny, która wpasowałaby się w temat. Przeglądając zakamarki natrafiłam w szafie na kawałek tkaniny z winogronami. Kolory nie do końca moje, ale winogrona kojarzą mi się z kolorową jesienią, więc stwierdziłam, że będzie OK. Ponieważ miałam dosłownie kawałeczek tego materiału i wiedziałam, że na serwetę to za mało, więc postanowiłam wkomponować w patchwork inne tkaniny w podobnych kolorach.

Rzędem poleciały kolorowe gęsi:

Pierwsza przymiarka:

Przygotowywanie kanapki:

Szycie lamówki. Lamówkę sobie tak wymyśliłam, że będą w niej występować w równych odcinkach wszystkie tkaniny, których użyłam do uszycia gęsi.

Pikowanie w szwach konstrukcyjnych: 

Zewnętrzny brzeg serwety zaplanowałam wypikować motywami winorośli. Są to elementy, które znalazłam na Pintereście i poskładałam w taki oto szlaczek. Bordiura jest wypikowana cieniowanymi nićmi marki Amann No.40, winogrona w odcieniach fioletu, liście od brązu, przez pomarańcz do żółtego.

Fragmenty bordiury:

Pikowanie tyłu. Tkanina wkomponowana w centralnej części serwety jest tak „bogata” kolorystycznie i wzorniczo, że dostała proste pikowanko w kratę.

I gotowe:

Igła niech będzie z Wami!

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających,